У рэдакцыю нашай газеты патэлефанавала жанчына, якая цікавілася, дзе ў Смаргоні можна змерыць узровень кіслароду ў крыві, каб своечасова заўважыць падзенне сатурацыі і не прапусціць момант, калі патрэбна тэрміновая медыцынская дапамога ў стацыянары. У раённай паліклініцы яе накіравалі ў так званую брудную зону. Яна ж пабаялася, бо мае “букет” хранічных захворванняў, таму адносіцца да групы рызыкі. А ў кабінеце ўчастковага ўрача-тэрапеўта такіх прыбораў няма. Читать дальше

Вядомае ў польскамоўных пісьмовых і картаграфічных крыніцах паселішча з назвай Тэнчын, а ў мясцовым вымаўленні Тэнчына, праіснавала каля аднаго стагоддзя. Але якога! На долю маёнтка прыпала бурнае развіццё гаспадаркі і росквіт культурнага жыцця ў пачатку, поўнае разбурэнне падчас Першай сусветнай вайны, паступовае адраджэнне ў міжваенны перыяд, паўторнае знішчэнне ў гады Другой сусветнай вайны і канчатковы заняпад у пасляваенны перыяд. Каб паказаць значнасць месцазнаходжання мясціны на шляху з Крэва да Смаргоні і зразумець, якая багатая спадчына папярэднічала стварэнню тут чарговага паселішча, варта пачаць аповед пра населены пункт са старажытных часоў. Для абароны муроў крэўскага замка князь Вітаўт запрасіў татарскіх воінаў. Так утварыліся буйныя асяродкі, насельнікі якіх абаранялі замак у час варожых навал і шчыльна прыкрывалі асноўныя шляхі да яго. З паўночнага боку ад Крэва, улічваючы мясцовую тапаніміку, такія цэнтры ўтварыліся ў Даўбучках, Мысе, Базарах, Ціціне і некаторых іншых мясцінах. Але неабавязкова цюркамоўнымі назвамі пазначаліся гэтыя асяродкі. Адным са старадаўніх татарскіх асад у гэтым кутку крэўскай зямлі лічыўся Сялец. Розныя знатныя роды займаліся тут гаспадарчай дзейнасцю на сваіх зямельных надзелах, рушылі адсюль у паходы падчас ваенных ліхалеццяў. Адна з галін нашчадкаў князёў Кадышавічаў у пачатку 16 стагоддзя ад назвы свайго спадчыннага ўладання нават узяла новае родавое прозвішча, назваўшыся Сялецкімі. Папярэдне ў Сяльцы знаходзіўся будынак драўлянай мячэці, якую ў 1757 годзе перавезлі і адбудавалі ў Даўбучках. Па невядомых прычынах быў зроблены гэты перанос, але сёння можна ўзнавіць былое месцазнаходжанне ісламскай святыні. Зарослы ладны пагорак у цэнтры Сяльца да нашага часу захаваў назву “зірэць”. Першапачаткова татары называлі свае могілкі гэтым словам, што ў перакладзе азначае “наведванне”, “паломніцтва”. Пазней гэтую назву выцесніла слова “мізар”, аднак найбольш даўнія і шанаваныя месцы пахаванняў з мячэцямі захавалі назву “зірэць”. Цікавым фактам з побыту татар у гэтым краі з’яўляецца тое, што выцякаючая з сялецкіх пагоркаў рачулка ў мінулым мела назву Татарка. Читать дальше

В Гродненской области отмечается устойчивая тенденция снижения обращений пациентов, как взрослых, так и детей в учреждения здравоохранения по поводу острых респираторных инфекций. На этой неделе, по сравнению с прошлой, зарегистрировано снижение показателя заболеваемости острыми респираторными инфекциями на 3,9%. Поэтому в поликлиниках Гродненской области продолжается оказание плановой медицинской помощи пациентам, в настоящее время отсутствует  необходимость введения дополнительных ограничений. Читать дальше

В Сморгонском райисполкоме состоялась "прямая телефонная линия" с заместителем председателя райисполкома Татьяной Щеберяко. Со своими вопросами к Татьяне Николаевне обратилось трое жителей Сморгонщины. Читать дальше

Паважаныя юрысты, дарагія ветэраны права! Віншуем вас з прафесійным святам! Читать дальше

Для сённяшніх смаргонцаў у іх пераважнай большасці не з’яўляецца сакрэтам, што доўгі час Смаргонь была яўрэйскім мястэчкам. Першая яўрэйская абшчына згадваецца ў 1628 годзе. У ХІХ стагоддзі колькасць яўрэйскага насельніцтва хутка расла, і ў пачатку ХХ стагоддзя яго колькасць дасягнула 6750 чалавек, што складала 75,5% ад усяго насельніцтва мястэчка. Тут налічвалася на той час 16 сінагог, тры вучылішчы талмуд-тора, пачатковае вучылішча, бальніца. Пасля Вялікай Айчыннай вайны смаргонская абшчына не была адноўлена. У 1989 годзе тут жыло 29 яўрэяў. У Ізраілі існуе аб’яднанне выхадцаў са Смаргоні, якія выдалі кнігу, прысвечаную гісторыі смаргонскай яўрэйскай абшчыны. А сучасныя жыхары, асабліва старажылы, часцяком выкарыстоўваюць словы з ідыш, часам нават не ведаючы іх першапачатковага значэння. “У гэтым увесь цымус”, - кажам мы, каб падкрэсліць значнасць, каштоўнасць нечага. Пра тое, што значыць гэта слова і з чым яго ядуць, даведалася з “Кулінарнага рамана” майго даўняга сябра, пісьменніка Марата Баскіна. У ашкеназскай традыцыі цымас – абавязковы кампанент меню на яўрэйскі Новы год, лічыцца далікатэсам. А пра тое, як яго гатаваць, гэты аповед М. Баскіна. Читать дальше

Дарагія сябры! Прыміце самыя шчырыя віншаванні з вашым прафесійным святам! Читать дальше

Сегодня тысячи молодых людей Беларуси вовлечены в процесс волонтерства. Еще 25 лет назад слово «волонтер» было непривычно белорусскому уху, нам ближе были «тимуровцы». Сейчас ситуация изменилась – в добровольческое движение с каждым годом вливается все больше людей. Деятельность многих общественных организаций, социальных учреждений в значительной степени зависит от их усилий. Особую роль волонтерство играет и в нынешний период пандемии COVID-19, где добровольцы стали незаменимыми помощниками. Читать дальше

На территории Республики Беларусь произошло 5559 пожаров, погибли 542 человека, в том числе 1 ребёнок (в 2019 году – 5674 пожара, погибли 425 человек, в том числе 2 ребёнка). На территории Гродненской области произошло 689 пожаров, погибли 60 человек (в 2019 году – 720 пожаров, погибли 39 человек). На территории Сморгонского района произошло 46 пожаров, 5 человек погибли (в 2019 году – 47 пожаров, погибли 3 человека). Читать дальше