Вандроўка з краязнаўцам. Людзі “залатога ўзросту” наведалі Жодзішкі

 

Вандроўка з краязнаўцам. Людзі “залатога ўзросту” наведалі Жодзішкі

Общество
21.04.2022
684
Актуальным быў ва ўсе часы і не страціў значэння сёння выраз, які ўжывалі яшчэ ў старажытным Рыме: «Заўсёды паважай сляды мінулага!». Матэрыяльныя прыкметы, захаваныя здаўна, паказваюць шлях у тыя часы, калі ў нашым краі віравала непаўторнае і самабытнае жыццё.

18 красавіка адзначаўся Міжнародны дзень помнікаў і гістарычных месцаў. З гэтай нагоды актыўныя людзі, якія наведваюць аддзяленне дзённага знаходжання для грамадзян сталага ўзросту на базе УТЦСАН “Цёплы дом” разам са мной адправіліся ў гістарычную вандроўку па роднай Смаргоншчыне, наведалі аграгарадок Жодзішкі. 

IMG_20220420_114037.jpg

IMG_20220420_163016 (1).jpg

IMG_20220420_163147.jpg

Такія сумесныя падарожжы ўжо становяцца добрай традыцыяй (летась мы наведалі сядзібу Францішка Багушэвіча ў Кушлянах). Чаму менавіта Жодзішкі? Жодзішкаўская зямля багатая на гісторыка-культурныя каштоўнасці. Толькі ў самім аграгарадку знаходзяцца 4 помнікі архітэктуры, якія ўключаны ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь. Да таго ж, жодзішкаўскай святыні, касцёлу Прасвятой        Троіцы, сёлета спаўняецца 410 год.

 Падарожнікі з вялікай цікавасцю ў сценах старажытнай святыні слухалі пра шматвяковую гісторыю храма і жодзішкаўскага краю. Любаваліся роспісамі Пётра Сергіевіча, зробленымі ў касцёле ў 1937 годзе. Далей вандроўнікаў чакала экскурсія ад краязнаўцы, гісторыка, паэта, барда Алега Мізулы. Мы наведалі помнік архітэктуры ў стылі барока. Гісторыя былога езуіцкага калегіума, якую апавядаў краязнаўца, пад шум дажджу гучала загадкава і захапляльна. Падарожнікі нават змаглі трапіць у падвальнае памяшканне, са сцен якога, здавалася, “дыхае” гісторыя.

IMG_20220420_163242.jpg

IMG_20220420_163539.jpg

IMG-7822bb0ab391526482c35f3d002e42a4-V.jpg

Тры гадзіны праляцелі як адно імгненне. Напрыканцы ўдзельнікаў экскурсіі чакаў гарачы пасілак у аграэкасядзібе “Вялес” і невялікі канцэрт ад гаспадара.

Усе вандроўнікі былі аднадушныя ў меркаванні: патрэбна ведаць гісторыю свайго краю, а такія падарожжы, знаёмствы з цікавымі людзьмі, месцамі, гістарычнымі помнікамі вельмі важныя і неабходныя, бо тыя сляды, па якіх прайшліся вандроўнікі, вядуць у мінулае, якое ўжо ніколі не вернецца, але назаўсёды застанецца ў нашай свядомасці, а значыць, будзе ўплываць на будучае.

Наталля ЧУДАКОЎСКАЯ,

метадыст па ахове гісторыка-культурнай спадчыны РЦК.