Шырыня душы чалавечай – каштоўнасць нашых дзён
Для многіх дзіўна, напэўна. Не кожны кіраўнік можа пахваліцца тым, што калегі кажуць на яго адрас:
– Яго не баішся, але вельмі паважаеш. Хвалюешся толькі, каб выканаць даручэнне так, як трэба. Думаеш не пра сябе, а каб яго не падвесці.
Вялікі аўтарытэт і павага не набываюцца адным днём. Гэта шматгадовая руплівая праца, поўная самаадданасці справе, а яшчэ – чалавечнасці.
Валерый Рыгоравіч у 1987 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі імя В. У. Куйбышава па спецыяльнасці “планаванне народнай гаспадаркі”. Пасля заканчэння займаў пасаду старэйшага інжынера-эканаміста аддзела Смаргонскага райвыканкама па комплексным эканамічным і сацыяльным развіцці раёна.
Лёс змяніў жыццёвы накірунак Валерыя Рыгоравіча. І вось ужо 33 гады ён працуе ў сістэме Белдзяржстраха. За шматгадовую плённую працу не раз быў узнагароджаны ганаровымі граматамі райвыканкама, падзякамі і граматамі Белдзяржстраха. У 2023 годзе фотапартрэт Валерыя Рыгоравіча быў занесены на Дошку гонару цэнтральнага апарата Белдзяржстраха ў г. Мінску.
– Чалавек – душа калектыву. Мы за ім, як за каменнай сцяной, – менавіта так характарызуе свайго кіраўніка адна з работніц Ірына Алянцей. – Ніколі не чула, каб хоць крыху ён павысіў голас або страціў самавалоданне. Заўсёды выслухае, параіць, як лепш зрабіць. Да чужой бяды ставіцца, як да сваёй. Ён карыстаецца такой павагай і аўтарытэтам, якіх можна пажадаць кожнаму.
Дзверы ў Белдзяржстрах адчынены значна раней, чым арганізацыя афіцыйна пачынае працаваць. Валерый Рыгоравіч заўсёды прыходзіць першым, каб сустрэць сваіх работнікаў, пацікавіцца пра іх жыццё і здароўе.
На самыя цяжкія здарэнні (напрыклад, бура ці пажар) са спецыялістам выязджае і дырэктар. Вядома, калі здараецца няшчасце, людзям хочацца з кім-небудзь падзяліцца сваёй бядой. Валерый Рыгоравіч заўсёды ўважліва слухае, дае парады і не пакідае без увагі ні адзін выпадак.
Ён не толькі добры кіраўнік, але і надзейная апора для сваіх родных. З жонкай Вольгай Мікалаеўнай выхавалі сына і дачку. А ў мінулым годзе дружная сям’я папоўнілася маленькай унучкай Агнэшкай.
Адным з любімых заняткаў у вольны час для Валерыя Рыгоравіча з’яўляецца наведванне дачнага ўчастка. Невялікі, але вельмі ўтульны домік, дагледжаны двор, уласны агарод – ва ўсім адчуваецца працавітая рука сапраўднага гаспадара.
Па фотаздымку таксама можна многае сказаць пра чалавека, нават калі з ім асабіста не знаёмы. Пільны позірк, у якім чытаюцца мудрасць і жыццёвы вопыт. Нічым непрыхаваныя шчырасць і адкрытасць. А ў блакітных вачах – столькі дабрыні, ветлівасці і спагады да людзей! Ці не талент гэта і вялікае шчасце – быць сапраўдным Чалавекам і несці сваю чалавечнасць праз усё жыццё?..
Наталля РУСАК
Фота Аксаны ГЕЙБОВІЧ
Интересные и актуальные новости Сморгонского района в нашем Telegram-канале. Подписывайтесь по ссылке!