Цудоўная настаўніца па класе флейты школы мастацтваў імя Агінскага – такой Кацярыну Сінкевіч я адкрыла для сябе гадоў дзесяць таму. Крыху пазней перад публікай яна прадстала як выканаўца музычных твораў ХІХ стагоддзя. Трыа камернай музыкі “Унісон”, у склад якога ўваходзіла Кацярына, стварала музычнае аздабленне балёў і іншых мерапрыемстваў, якія ладзіліся ў музеі-сядзібе Міхала Клеафаса Агінскага. З цягам часу піяністка і скрыпачка ў калектыве змяніліся, а трыа стала насіць назву “Далія” (у перакладзе з лацінскай мовы – “вяргіня”, любімая кветка князя Агінскага).
Мінулым летам, падчас фестывалю “Смаргонскія абаранкі” Кацярына прадстала ў амплуа… гаспадыні, якая пячэ хатні хлеб па старой традыцыі – на заквасцы. І гэта быў не сцэнічны вобраз флейтысткі, а праўда. Гэта быў першы выхад Кацярыны Сінкевіч “на вялікую публіку” са сваім смачным, духмяным, пульхным хлебам. Боханы разляцеліся ў імгненне вока
.
Але менавіта на тым свяце Кацярына загарэлася ідэяй адрадзіць рэцэпт смаргонскай абаранкі (дакладней, абваранкі), выпякаць іх хаця б на знакавыя імпрэзы, якія праходзяць у горадзе. І навучыць іншых жанчын гэтай справе, каб брэнд “Смаргонскія абваранкі” меў сілу.
